Vrijheid! Het einde van mijn smartphone

We weten allemaal dat rust leidt tot geluk. Dan heb ik het niet over het soort geluk dat je ergens van krijgt, ontbijt op bed, of een opdracht die je binnen gehaald hebt. Ik heb het over het soort weldadig geluk dat je ervaart wanneer je even niets hoeft. Niet voor niets gaan we massaal met vakantie om liggend op het strand of bij het zwembad de weldaad van rust te ervaren. Of zitten we zondagmiddag met een drankje op het terras. We snakken naar rust, het is een levensbehoefte. Het is ook geen “rocket science” te beseffen dat rust en een helder leeg hoofd leidt tot meer welzijn en geluk. Toch laten we in het dagelijks leven gedrag zien waarmee we het tegenovergestelde bereiken.

Bovenop alle televisieprogramma’s, overbodige nieuwsberichten en berichten via social media, heeft de gemiddelde Nederlander tegenwoordig een nieuwe manier gevonden om het hoofd vol en druk te houden en zo min mogelijk rust en helderheid te ervaren: de smartphone. Waar je ook komt, op stations, op verjaardagen, in kantoren of aan eettafels, mensen zitten met hun aandacht in hun smartphone. We Whatsappen, Facetimen, mailen, Facebooken, Twitteren en sms’en dat het een lieve lust is. Het lijkt het toppunt van vooruitgang, comfort en gemak, maar het is het toppunt van onrust, ongeluk en sociale vervreemding.

Ikzelf ook, zal het niet ontkennen. Tot voor kort was mijn Galaxy S6 mijn beste maatje. Waar ik was was hij. En dat moest ook wel, hij was mijn fototoestel, socialmediakanaal, mailbox, berichtenservice met vrienden, navigatie systeem, rekenmachine, meditatietimer, agenda en handy cam tegelijk! Het werd een verslaving. Mijn brein begon het kijken op mijn telefoon te belonen met een shotje dopamine (hormoon), net als een sigaret of een chocoladereep. Wanneer mijn partner Monique me op mijn telefoongedrag wees, bijvoorbeeld als we aan het eten waren, ontkende ik uit alle toonaarden, een kenmerk van verslaving.

Dankzij mijn professie had ik stiekem wel degelijk in de gaten dat wat ik deed niet klopte. Ik help mensen alles uit zichzelf te halen en gelukkig te zijn en met mijn telefoon verslaving was ik nou niet bepaald mijn talk aan het walken. En toen kwam de app CHECKY op mijn pad. Deze app laat je zien hoe vaak per dag je je telefoon opent om iets te doen. Al gauw bleek dat ik per dag toch al wel zo’n 60 tot 70 keer op mijn toestel keek. 60 tot 70 keer!! Hoezo onrust, wat nou dingen met aandacht doen. Je kunt elke dag mediteren, maar als je daarnaast 60 tot 70 keer je telefoon checkt, kun je daar net zo goed gewoon mee stoppen.

Ik besloot tot actie over te gaan en een, in deze tijd heldhaftige, greep naar de vrijheid te doen. Allereerst moest ik de functies die ik dagelijks zoveel gebruiken anders in gaan inrichten. Mijn agenda, mailbox, Facebook en camera verhuisden naar een tablet. Deze zit in mijn werk tas en die pak ik lang niet zo makkelijk als een telefoon. Om te kunnen bellen en sms’en heb ik een oud opklapbaar toestel opgediept dat alleen die functies in zich heeft. Wel bereikbaar, maar niet voor alles. Voicemail had ik al een paar jaar niet meer. Mijn smartphone zit uitgeschakeld en zonder simkaart in mijn werk tas voor als ik toch een keer een navigatiemiddel nodig heb of een bestand via Whatsapp wil versturen.

Want dat was eigenlijk de enige grote uitdaging, Whatsapp. Ik heb mijn vrienden en familieleden laten weten dat ik er mee stop. Ik laat het los, de afweging: Gemak versus gelukkig zijn. Ik kies voor het laatste, doe mij maar geluk.

En nu ben ik vrij… Ik loop met een Samsung uit het jaar nul in mijn zak en zo nu en dan komt er een smsje binnen. Rust!! Onwerkelijk… Het is alsof ik na jaren opsluiting het leven weer ontmoet. In de bus gewoon om me heen kijken, een gesprekje met iemand op het perron. Eten met een vriend zonder steeds onderbroken te worden door binnenkomende berichten (behalve van zijn telefoon dan). Deze blog schrijven, in 1 keer zonder onderbrekingen. Door niet meer die constante stroom van informatie te hoeven verwerken, ontstaat er ruimte en rust in mijn hoofd met als gevolg welzijn, geluk, weldaad. En als ik dan ’s avonds mijn Facebook en mail check op de tablet en zie hoe weinig ik gemist heb, dan vraag ik me af waar ik al die tijd mee bezig ben geweest.